Uzun zamandir sessizlikti kivilcimsiz camsiz ve havasiz.isiklar cakmak cakmak yildizlar kirpmadan. sokaksiz hareketsiz anlamsiz oburdu. virgullere ihtiyaci yoktu harflere kelimelere gerceklere. bak, bu bir oyku olmadi iste, daginik yazilan bir kac cumle,anlamsiz karmasik. bir oyku olmadi,oykusunu yazamadi gerecege erismek icin. artik anlamsiz kelimeler yerlerini mantiga birakiyor ilham bulamadikca, ilham ki gercegi belki daha kolay getirirdi ama bu kadar unutmus ellerin isine mantik da yarar artik. ilhami beklemektense yola koyulmayi tercih ediyoruz,o bize nasilsa yetisir. Bu hikayenin yolunu kaybettik, basini sonunu ortasini karistirdik, yerini unuttuk, dokunmamiz lazim ona yerini hatirlamamiz ve sahip cikmamiz .O bir yola girmeli ki, yolda olmayi anlasin ki, buyurken ve yasarken anlasin, dolsun ve cozulsun. Gercekleri gorebilmek icin yola cikmak gerekli. Kapiyi araliyoruz bu yuzden bu gece,ki seyahat baslasin, korkulan, gidilmeyen butun yerler bi gozden gecirilsin ve hedef kesfedilmemis her seyimiz olsun. Ilk adimi bu gece atiyoruz, bu oyku gerceginin pesinde yurusun.